Herkese Merhaba
Evet başlıktan da anlayacağınız üzere konumuz Bezsiz Hayat 🙂 ay durun anlatmaya başlamadan önce şöyle ennn uzunundan bir ohhhhhh çekiyim 🙂
Ohhhh beeeeee 🙂 🙂
Tamam şimdi detaylara geçebilirim 🙂
19 Mayıs sabahı Güneş babasıyla halıda oynarken anne şunu çıkar ben bunu istemiyorum diyip bezini aşağı doğru çekiştirmeye başladı ben de emin misin bitanem diye onunla sohbet ettim o da evet dedi ve hemen çıkarttım 🙂 işte süreç tam olarak bu şekilde başladı 🙂
Aslında uzun zamandır bezi bağlıyken “Anne ben çiş yaptım” diyor ya da kakasını başka bir odada yapıyor, gece birkaç kez altı kuru kalkıyor falan derken biz 2 ay önce hazırdır diyip tuvalet eğitimine başladık ancak başladığımız gün her şey iyiyken akşamında Güneş bayağı bir kötü oldu 🙁 biz de hemen konuşup ne istediğini sorduk “Bezimi” diyince “tamam peki olur, sen nasıl istersen” gibi sakin, kırıcı olmadan tatlı cümlelerle bezini geri taktık. O gün bugün asla o söylemeden tuvalet konusuna müdahala etmedik. Sadece gizil mesajlar vererek onu zihinen, tuvaletini salonun bir kenarına koyarak da görsel olarak onu bu sürece hazırladık. Arada bezi bağlıyken oraya oturup bakın ben çiş yaptım diyince aferin tuvalet ne güzelmiş aaa köpekçiği de varmış gibi cümlelerle önce aralarında tatlı bir bağ kurduk 🙂 bu şekilde Güneş lazımlığına oturup kalkmayı, onu taşımayı sandalye gibi kullanmayı öğrendi yani ondan korkmayacağını aslında şirin, cici bir şey olduğunu keşfetti 🙂
Aradan 2 ay geçince yani 19 Mayıs günü, tam 29 aylık iken kendi rızası ile bezini çıkarttı ve bir daha da hiç istemedi 🙂 Zaten biz de çıkarttıktan sonra ona bezini hatırlatmadık. Kakamız tuvalete, çişimiz tuvalete şarkısını bile artık yapmıyoruz totomuzdaki beze kısmını atlayarak söylüyorduk 🙂
Sabahı bezini çıkarttık bir iki saat sonra anne çiş diyip hemen altına yaptı ve ağlamaya başladı. Hemen üstünü değiştirip sakinleştirdik az sohbet ettik sonra da oyun oynadık bir sonraki sefere bize söylediğinde çişini tutuyordu hemen üstünü çıkarttık bu şekilde tuvaletine yaptı 🙂 biz alkışladık falan hoşuna gitti 🙂 daha sonra hep birlikte alışverişe gidip çamaşır aldık o sırada kasada beklerken yine aynı şekilde anne çiş diyip altına yapıp ağladı yine aynı şekilde konuştuk üzerini değiştirdik. görevliler vileda yaparken babası onu görmesin diye dışarı çıkarttı oyun oynadılar eve geldik derken akşam oldu. o gün kakasını yapmadı normalde her gün yapar ama o gün tuttu. Normaldir diyip hiç hadi kakanı yap falan demedik yani biz değil o bizi yönlendirdi.
O gün ben çok yorulduğum için erkenden uyuyakalmışım babası da yatmadan çişini yaptıramadığı için uyur uyumaz altına yapmış. hemen değiştirdim o uyumaya devam etti ve sabaha kadar hiç altına yapmadı. sabah uyanınca çiş deyip tuvalete koştu bu bizim için harika bir şeydi 🙂 gerçekten de 2. gün direkt çiş diyip tuvaletine oturuyordu. tüm gün sadece 2 defa falan altına kaçırdı. Gecesinde bile altına yapmadı hatta uyandırıp çiş yapalım mı annecim dedim yok dedi taşıyıp tuvalete götürdüm yapmıycam, çişim yok dedi ve uyudu 🙂 gerçekten de hiç yapmadı.
2. günde sadece kakada biraz zorlandık yani tutmak için uğraşıyor ağlıyor falan 🙁 içimden eyvah bu sefer de olmayacak diye geçirmedim desem yalan olur ama neyse ki sonunda yaptı 🙂
3. günde ise her şey harikaydı hiç altına yapmadı. her seferinde başka odada başka bir yerde olsam bile yanıma koşup anne çiş diyor ve taytını çıkarana kadar tutuyor 🙂 anlayacağınız ben bu süreç 3 hafta falan uzar derken pamuğum 3 günde bitirdi olayı 🙂 demek ki bu süreçteki en önemli şey çocuğun kendisinin hazır olması.
Peki Bu Sürece Çocuğumuzun Hazır Olduğunu Nasıl Anlarız??
Öncelikle çocuğumuz ay itibariyle de kaka, çiş, tuvalet kavramlarını biliyor Güneş de biliyordu. yukarda da bahsettiğim gibi bezine bile yapsa çiş yaptım diyor hatta kaka öncesi gelip kaka yapacam ifadesini kullanıyordu yani tuvalet eğitimi ile ilgili kavram ve kas gelişimi hazır olmalı.
Bir de kaka ve çişini yaparken sizin önünüzde yapmaması oda değiştirmesi, koltuğun perdenin arkasına girme davranışı da artık hazır olduğunu gösteriyor.
Hele bir de çoğu zaman altı kuru kalkıyorsa 🙂 İşte bu ve buna benzer olaylar bize bu süreç için ipucu oluyor
Bu Süreçte Ebeveynler Olarak Neler Yaptık veya Neleri yapmadık
Öncelikle düzenimizi hiç değiştirmedik yani dur memlekete gidiyim ya da annemler gelince başlarım gibi olaylara hiç girmedik. önemli olan bu süreci her gün ki gibi aynı düzende devam ettirdik.
Evet bu süreç bol çişli, kakalı, hijyenli ama bunları merkeze alıp da sürekli evde kalmadık yine rutin çişimizi yapıp gezmeye çıktık parklara gittik. gittiğim yerlerde saat tutup oyuna dalmıştır diye pamuğum çişin var mı tuvalete gidelim mi diye hafif hatırlatmalarda bulundum. parklarda ise bitanem çimleri biraz suluyalım hadi diyip eğlenceye vurduk çok şükür de hiçbir krizle karşılaşmadık 🙂
Sonra biz hiç ödül ve ceza kullanmadık hadi otur çikolata vercem gibi ödül niteliği taşıyan şeyler yapmadık ha doğrudur yanlıştır bilemem her çocuk farklı siz kullanırsınız kullanmazsınız onun da doğrusunu bilmiyorum ama biz bu şekilde yapmadık belki de ihtiyaç duymadık. gerçi 2 ay öncesinde ağladığı sıralarda tamam otur çizgi film izleyelim gibi ikna çabalarına giriştik ama devam ettirmedik. dediğim gibi bu süreci daha çok miniko yönetti bu yüzden de gerek duymadık galiba 🙂
Bir de çişini yaparken çoğu zaman ben de babası da odadan çıkıp onu yalnız bırakıyorduk. zaten bitince çiş yaptım işteee diyip bizi çağırıyordu ve hep birlikte merhaba çiş kaka, nasılsınız gibi sohbet edip gülüyor ve bay bay çiş hoşçakal diyip uğurluyorduk 🙂
Haa bir de alıştırma kilotu işine hiç girmedik. Altına yapsa bile onu hissetsin fark etsin hatta rahatsız olsun istedik 🙂
Bunlar dışında sabırlı, güleryüzlü, hassas dikkatli olmaya özen gösterdik sonuçta 2,5 yıllık süren bir alışkanlığı bıraktırıyor en önemlisi de onlar bırakıyor bu yüzden olabildiğince sabırlı ve hassas olmak bence bu sürecin ennn en önemli parçası gerçi ben bu 3 günde stresten uyuyamadım, gerildim falan ama bunu asla belli etmedim bu da benim klasik başak burcumun pimpirikliği endişeliği diyelim 🙂
Son olarak kalan bezlerimizi ufak bir hediye paketi yapıp Çınar bebeğe götürdük 🙂 taaa en başından pamuğumla öyle konuştuk çünkü 🙂 haa bir de Hoşgeldin tuvalet, Merhaba bezsiz hayat, İyi ki geldin diye bir de pasta kestik 🙂 ee bu süreçlerde mum üflemek, kutlamak önemli tabii 🙂
İşte böyleee
Büyürken bırakılacak alışkanlıklara bir tik daha atmış olduk 🙂 🙂 Darısı tüm minikolara 🙂
Ohh bee 🙂
Güle Güle Bezli Hayat, Hoş Geldin Bezsiz Hayat, Merhaba Tuvalet 🙂
